مقدمه:

موقع تولد در نوزادان عدم وجود و لمس بیضه در کیسه به صورت شایعی دیده می شود. تخمین زده شده است که شیوع آن حدود 1 نوزاد از هر 25 تولد می باشد. در اغلب نوزادان هیچ اقدامی انجام نمی شود و بیضه ها به صورت خودبه خود طی مدت 3-6 ماه به داخل کیسه بیضه نزول پیدا می کنند. در تعداد معدودی از این شیرخواران بیضه ها پایین نمی آیند که می تواند به صورت یک طرفه یا دو طرفه باشد.

علل:

علت عدم نزول بیضه کاملا شناخته شده نیست. ولی وجود سابقه خانوادگی، نوزادان نارس و نوزادان با تولد وزن کم را به عنوان عوامل خطر ذکر کرده اند.

تشخیص:

بیضه های پایین نیامده در شیرخواران بدون علامت هستند. تنها علامت آن خالی بودن اسکروتوم یا کیسه بیضه می باشد. بیضه می تواند قابل لمس یا غیر قابل لمس باشد. ولی دراغلب شیر خواران  بیضه پایین نیامده در جای غیرطبیعی و بالاتر از کیسه ی بیضه، لمس می شود. مواردی از لاپاراسکوپی به عنوان ابزار تشخیصی در بیضه های غیر قابل لمس استفاده می شود.

درمان

برای پیشگیری از عقیمی، تورشن، عوارض احتمالی فتق همراه و سرطان بیضه، ارکیدوپکسی (عمل جراحی پایین آوردن بیضه و ثابت کردن آن در کیسه) در بیماران مبتلا به بیضه پایین نیامده توصیه می شود. بهترین سن عمل جراحی بعد از 6 ماهگی می باشد.